Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Cichorium intybus & Jacobaea erucifolia

fotò
fotò
Cicourèio

Cichorium intybus

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Cicòri, Cicòri-fèr, Cicourèio-amaro, Cicourèio-de-la-bono, Sautourno.

Noms en français : Chicorée amère, Chicorée sauvage.

Descripcioun :
La cicourèio, forço couneigudo peréu souto lou noum de cicòri, es uno planto fèro di flour bluio estacado tout de long de la cambo. En ivèr, li fueio en rouseto soun coumpausado d'une seguido de tros coume de triangle (fotò).

Usanço :
Ei di proun acampado coume ensalado champanello que s'atrobo eisa dins lis ermas e long di camin, basto de cerca li vièii cambo (fotò). A un goust un pau amar, èi mai goustado quouro la sablo la cuerb e vèn un pau blanco. Recoumendado pèr bèn digeri, li racino soun richo en inulino, bono contro trop de graisso dins lou sang e mai.

Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Cichorium
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae

Coulour de la flour : Bluio
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello

Liò : Champ - Camin - Tepiero seco
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Pancaro entresigna
Ref. sc. : Cichorium intybus L., 1753

fotò
fotò
Seniçoun(-di-fueio-de-rouqueto)

Jacobaea erucifolia

Asteraceae Compositae

Nom en français : Sénéçon à feuilles de roquette.

Descripcioun :
Aquéu seniçoun, proun coumun, que flouris en fin d'estiéu e dóu tèms de l'autouno, trachis dins lis ermas, en ribo de camin e de ribiero. Sa souco rebalo au sòu e fai de gròssi coulounìo. Se destrìo de l'erbo-de-sant-Jaume bonodi si fueio pelouso acabado pèr de dènt mai longo que larjo, si bratèio escartado e pièi sis akène pelous tambèn. Coumpara emé l'erbo-de-sant-Jaume que trachis souleto.

Usanço :
Coume sa cousino, l'erbo-de-sant-Jaume, lou seniçoun-di-fueio-de-rouqueto es uno planto empouisounanto, mai avèn pas trop d'entresigne. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Grando erbo
Taio : 40 à 150 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Jacobaea
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 12 à 15 mm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Ermas - Champ - Ribiero - Camin
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Jacobaea erucifolia (L.) P.Gaertn., B.Mey. & Scherb., 1801 (= Senecio erucifolius L., 1755 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
RR
CCC
CCC
C
CC
C
C

Cichorium intybus & Jacobaea erucifolia

CCC
CC
CC
CC
CC
CC
C
C

Coumpara Cicourèio emé uno autro planto

fotò

Coumpara Seniçoun(-di-fueio-de-rouqueto) emé uno autro planto

fotò